Eurozone: een heropleving met twee snelheden

Frank Maet
Senior Macro Economist @Belfius


Véronique Goossens
Chief Economist @Belfius

Deel deze pagina:  

  • In juni zet de handel een sterkere inhaalbeweging neer dan de industrie.
  • Het consumentenvertrouwen blijft fragiel door de vrees voor een tweede golf.
  • De impact van Covid-19 is te zien in de arbeidscijfers.

Eén van de opvallende trends in de eurozone is het verschil in de snelheid van het economisch herstel. Tussen landen onderling natuurlijk, maar ook tussen de winkelstraat en de fabrieksvloer. Op de grafiek is te zien dat de inhaalbeweging in de detailhandel na het dieptepunt in april, krachtiger en vlotter verloopt dan het herstel van de industriële productie. De handelsomzet heeft in juni opnieuw de niveaus bereikt van vóór de lockdown, terwijl de output van de industrie 11,4% onder het peil van februari blijft.

Verschillende factoren liggen aan de basis van de sterke technische rebound van de handelscijfers. Voor een stuk gaat het om opgekropte vraag die vrijkomt door het versoepelen van de quarantaine. Het geld dat tijdens de lockdown niet werd besteed, kwam en masse terecht op de spaarrekeningen van de Europese gezinnen. Sinds de heropening van de winkels vanaf mei, vindt dit extra spaargeld zijn weg terug naar de reële economie. Ook de crisisrespons van de nationale regeringen speelt een belangrijke rol in de opleving van de consumptie. De fiscale pakketten, met een duidelijke focus op het behoud van banen en het stutten van het gezinsinkomen, helpen bij het herstel van de uitgaven.

Na de forse inhaalbeweging van mei en juni, lijkt de economische heropleving weer wat in kracht af te nemen. Indicatoren die de mobiliteit en het aantal restaurant reserveringen volgen in de grote Europese steden, wijzen op een zwakkere activiteit sinds begin augustus. Door nieuwe Covid-19 besmettingen in Spanje, Frankrijk, België en Nederland blijft de vrees voor een tweede golf in Europa een stoorzender voor het vertrouwen.



Bovendien worden de negatieve gevolgen van Covid-19 duidelijk zichtbaar in de arbeidsstatistieken. In het tweede trimester gingen meer dan 4 miljoen banen verloren in de eurozone. Daarbij ging het vooral om interim-jobs en deeltijdse banen. Door de regelingen voor arbeidsduurverkorting kon een massale opstoot van de werkloosheidsgraad zoals in de V.S. vermeden worden. Het besef groeit echter dat een abrupt einde van de crisismaatregelen op de arbeidsmarkt een schok zou betekenen voor het fragiele vertrouwen. Daarom stelde de Duitse Minister van Financiën Olaf Scholz deze week voor om het systeem van ‘Kurzarbeit’ met één jaar te verlengen. Net als in het sociale leven, lijkt een economische ‘back to normal’ nog een heel eind weg.



Ontdek de Belfius Convictions


Ons dossier over Covid-19

Deel deze pagina: