De hoogtechnologische windenergiesector kende het voorbije decennium een gestage groei, maar heeft de jongste 2 jaar zwaar geleden onder het turbulente mondiale klimaat. Toch zijn de vooruitzichten bemoedigend. Hier zijn enkele redenen waarom.
Windenergie en decarbonisatie
De windenergiesector is een belangrijke speler in de wereldwijde energiemix en heeft als doel gesteld om tegen 2050 8.000 gigawatt (of 8 terawatt) elektriciteit op te wekken uit deze hernieuwbare energiebron1. Op dit moment zijn we net voorbij de grens van 1 terawatt: er is dus nog een lange weg af te leggen. Om de doelstelling te halen is een grote inspanning nodig, zowel van de overheid - voor het opstellen van een regelgevend kader en de industrie te ontwikkelen en financieel te ondersteunen - als van de privésector - om de levensvatbaarheid van het economisch model te garanderen.
Wie zijn de koplopers?
Met meer dan de helft van de totale productie is China wereldwijd de belangrijkste producent van windenergie. De Chinese regering heeft haar ambitieuze doelstellingen voor hernieuwbare energie bevestigd in haar veertiende vijfjarenplan. Buiten China domineren 3 grote private spelers de Amerikaanse en Europese markten2: het Duitse Siemens Energy, het Deense Vestas Wind Systems A/S en General Electric uit de VS. Deze bedrijven kenden de voorbije maanden wisselend succes, maar ze houden hun orderboeken gevuld. Hoe komt dit?
Windenergie vandaag
Een windenergieproject opzetten vraagt geduld: een project op land duurt gemiddeld 1,5 tot 3 jaar en een project op zee 3 tot 6 jaar. Deze termijnen zijn te wijten aan wettelijke beperkingen, die specifiek verschillen van land tot land. In België bijvoorbeeld is in 2022 bij de Raad van State een recordaantal beroepen aangetekend tegen windenergievergunningen die door de bevoegde instanties waren verleend3.
Ondertussen zien we echter radicale verschuivingen in de stukjes van de oorspronkelijke legpuzzel:
- voortdurend evoluerende technologie: windturbines produceren almaar meer stroom. Van windturbines die in 2015 7 megawatt elektriciteit produceerden, zijn we geëvolueerd naar de turbines die vandaag tot 15 megawatt opleveren: 2 keer zoveel! Deze snelle vooruitgang roept echter vragen op over de betrouwbaarheid.
- snel veranderende macro-economische context: windturbines maken gebruik van zeldzame en industriële metalen. Die metalen zijn sinds 2022 sterk in prijs gestegen, waardoor de totale kosten aanzienlijk zijn toegenomen. Bovendien hebben de stijgende rentetarieven geleid tot een herziening van de financieringsbronnen.
Al deze factoren (zoals vertragingen bij vergunningen, snel evoluerende technologie, inflatie en hoge rente) hebben de windenergiesector logischerwijs door elkaar geschud. Desondanks blijven de vooruitzichten gunstig.