Sinds 1 juli 2021 geldt een nieuwe wetgeving voor de btw-regeling van internationale e-commerce. Voortaan moet u als verkoper vrijwel altijd de btw-regeling toepassen van het land van de particuliere koper. Toch moet u zich niet in elke EU-lidstaat registreren om er aangifte te doen.
One Stop Shop
Als een Nederlandse particulier (dus geen btw-plichtige) zich in uw Belgische zaak aanbiedt en uw product koopt, dan rekent u uiteraard Belgische btw aan. Maar als diezelfde klant online bij u koopt en u het product van België naar Nederland vervoert, moet u sinds 1 juli 2021 Nederlandse btw aanrekenen. Dat houdt in principe ook in dat u die btw in Nederland moet aangeven én storten aan de Nederlandse schatkist.
Die aangifte en betaling kon u tot 1 juli enkel doen als u zich er ter plaatse registreerde als btw-plichtige. Maar met de nieuwe btw-regeling werd op dat vlak een belangrijke vereenvoudiging doorgevoerd. En die vereenvoudiging heet ‘One Stop Shop’ of ‘OSS’.
OSS laat u toe om in eigen land via Intervat (het gewone btw-aangifteplatform) aangifte te doen van uw buitenlandse verrichtingen. Ook de doorstorting van de buitenlandse btw kan u via de Belgische schatkist laten verlopen.
Aandachtspunten
Als u slechts sporadisch aan buitenlandse particulieren verkoopt in combinatie met een grensoverschrijdende levering van goederen, zijnde voor minder dan 10.000 euro op jaarbasis, dan mag u ervoor kiezen om over de hele lijn Belgische btw toe te passen. Dat is een ‘communautaire drempel’, waarbij rekening wordt gehouden met alle grensoverschrijdende leveringen binnen de Europese Unie.
Een belangrijk aspect aan de nieuwe regeling is dat er grensoverschrijdend vervoer moet zijn door of voor rekening van de Belgische verkoper naar de particuliere koper in een andere lidstaat. Als u dus uw goederen van België naar de lidstaat van de afnemer verzendt, kan u de OSS-regeling inroepen.
Stel in ons vorige voorbeeld dat uw goederen in een Duits magazijn liggen (en waarvoor u zich niet in Duitsland als btw-plichtige moet registreren) en uw klant woont in Nederland, dan is er nog steeds grensoverschrijdend vervoer en is ook de OSS-regeling van toepassing, waardoor u het dus via uw Belgische aangifte kan verwerken. Maar als uw goederen al in Nederland aanwezig zijn, dan is de voorwaarde van grensoverschrijdend vervoer niet voldaan en kan u geen OSS-regeling vragen. Het gevolg is dat u zich in Nederland moet registreren als btw-plichtige zodat u Nederlandse btw kan aanrekenen, aangeven en afdragen.
Ook bij het zogenaamde dropshipping (doorverkoop) kan u geen beroep doen op de OSS-regeling. Dropshipping betekent dat u als verkoper een bestelling ontvangt van een particuliere klant en u de goederen rechtstreeks bij uw klant laat leveren door de onderneming waar u ze zelf aankoopt, uw leverancier dus. Als uw klant bijvoorbeeld een Franse particulier is en uw leverancier is in Duitsland gevestigd, dan moet u zich in Frankrijk registreren voor btw-doeleinden. Waarom? Omdat op het vlak van btw de levering van uw Duitse leverancier aan uw Franse klant geacht wordt tussen uw leverancier en uzelf plaats te hebben (uw leverancier en uw klant hebben immers geen contract over het vervoer). Tussen u en de Franse klant is er geen grensoverschrijdend vervoer. Er is wel Franse btw verschuldigd, maar zonder de OSS-regeling.
Complexe vereenvoudiging
Zoals u merkt is de vereenvoudiging niet altijd evident. Als u uw goederen in België opslaat en het vervoer vanuit België vertrekt door u of voor uw rekening, dan is de OSS-regeling ongetwijfeld een vereenvoudiging. Maar zodra u goederen verkoopt die zich in het buitenland bevinden en/of waar meerdere partijen (leveranciers) bij betrokken zijn, dient u te bekijken of deze nieuwe regeling wel van toepassing kan zijn. Voor bepaalde verkopers zal de OSS-regeling dan ook geen vereenvoudiging betekenen.
