Onlangs vierden de aanhangers van Trump de eerste 100 dagen van hun president. Zijn beleid kende een blitzstart met de sluiting van federale agentschappen, nieuwe handelstarieven, het deporteren van immigranten... Toch zijn de effectieve verwezenlijkingen beperkt, kelderde het consumentenvertrouwen en moest Trump inbinden onder druk van de financiële markten. We bekijken de impact van zijn beleid op de wereldwijde economie en financiële markten.
In het eerste kwartaal kromp de Amerikaanse economie met 0,3%, maar dat percentage moeten we met een korreltje zout nemen. De krimp is vooral te wijten aan de forse stijging van de invoer, terwijl de export terugviel, wat een negatieve invloed heeft op het bruto binnenlands product (bbp). Amerikaanse bedrijven voerden veel meer in dan normaal, omdat ze anticipeerden op de hogere invoerheffingen vanaf april. En ondanks het winterweer bleef de consument op de afspraak. Afwachten of dat de komende kwartalen ook het geval zal zijn.
Krimp Amerikaanse economie in het eerste kwartaal
Ook al zegt het bbp-cijfer iets over het verleden, toch zegt het weinig over de toekomst. De beurzen lopen vaak wel voorop. Momenteel prijst Wall Street geen recessie in. De beurscorrectie sinds ‘Liberation day’ op 2 april met de aankondiging van ‘wederkerige’ invoertarieven, is op 2 mei helemaal weggevaagd.
Zo dook de Amerikaanse beursindex S&P 5001 tussen 31 maart en 8 april 11% lager en steeg de Amerikaanse 10-jaarsrente met 0,5%. Vooral dat laatste liet de president niet onberoerd. Op 9 april kondigde hij dan ook een tariefpauze aan van 90 dagen, waarmee hij de handelspartners de ruimte gaf om te onderhandelen over de heffingen. Gevolg: de beleggers haalden opgelucht adem en de beurskoersen stegen tussen 9 april en 12 mei met 17%1. De rente daalde terug wat.
Behoud beleidsrente door sterke arbeidsmarkt
De Amerikaanse centrale bank liet zich niet verleiden tot een rentedaling. De bank wil meer duidelijkheid over de impact van de heffingen op de inflatie en de werkloosheid. Voorlopig blijft het werkloosheidscijfer vrij stabiel en is het met 4,2% nog altijd historisch laag. De arbeidsmarkt blijft voldoende nieuwe banen creëren. Een hoopgevend signaal, want het betekent dat bedrijven voorlopig toch bereid lijken om nieuwe investeringen te doen ondanks het onzekere klimaat.
Weerstand van de economie van de eurozone
In het eerste kwartaal groeide de economie van de eurozone met 0,4% tegenover het vierde kwartaal. Dat was iets beter dan verwacht en deels te verklaren door de gestegen uitvoer naar de VS. Bedrijven probeerden zoveel mogelijk af te zetten vóór de invoertarieven in werking traden.
Ook bij ons daalt het consumentenvertrouwen en dat weerspiegelt zich in de kleinhandelsverkopen die zwak blijven. De daling van de inflatie is welkom en gaf de Europese Centrale Bank (ECB) de ruimte om de rente te verlagen. Wellicht zal de ECB in de tweede jaarhelft de rente nog 1 of 2 keer verlagen om de economie van extra zuurstof te voorzien.
De recente daling van de olie- en gasprijzen is een opsteker voor onze bedrijven. De combinatie van een fors hoger aanbod – de OPEC pompt meer olie op – en de vrees voor een veel lagere vraag heeft de olieprijs2 dit jaar al ruim een vijfde lager gestuurd.
Ligt China wakker van Donald Trump?
De rivaliteit tussen de VS en China is niet cyclisch, maar structureel van aard. De VS streven naar een herstructurering van de wereldwijde toeleveringsketens. Daarnaast blijft het terugdringen van het handelstekort met China één van de belangrijkste prioriteiten van president Trump.
Aanvankelijk kreeg China geen uitstel en door de tegenreactie van Peking werden de Amerikaanse invoerrechten zelfs opgetrokken tot 145%, terwijl de Chinese invoerrechten op Amerikaanse producten 125% bedroegen. Geen wonder dat de handel tot stilstand kwam. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de fors gedaalde containervervoerstarieven van China naar de VS.
In het weekend van 10 en 11 mei sprak de Amerikaanse minister van Financiën Scott Bessent met de Chinese vicepremier. Resultaat? Er komt een wapenstilstand gedurende 90 dagen, waarin beide grootmachten hun wederzijdse tarieven fors verlagen: de VS naar 30% en China naar 10%. Bessent benadrukte dat de "VS en China zich economisch niet van elkaar willen loskoppelen".
De komende drie maanden zal er verder onderhandeld worden. De onderliggende spanningen zijn evenwel niet verdwenen, vooral omdat de VS andere landen proberen te overhalen om hun eigen beperkingen op de handel met China in te voeren. De clausules in de handelsovereenkomst tussen de VS en het Verenigd Koninkrijk benadrukken dit, want ze lijken het VK te dwingen China uit te sluiten van toeleveringsketens van strategisch belangrijke goederen. Het is dan ook twijfelachtig of Peking nog veel toegevingen zal doen.3
De Amerikaanse vraag naar Chinese producten vertegenwoordigt slechts 2,3 à 2,8% van het Chinese bbp. Vorig jaar exporteerde China voor 3,7 miljard renminbi aan goederen naar de VS. Ter vergelijking: in het binnenland werd voor 43,2 miljard renminbi aan goederen geconsumeerd in de detailhandel. Als de binnenlandse consumptie van goederen de komende jaren slechts met een paar procent stijgt, zou dit de terugval van de Amerikaanse export al kunnen compenseren. Maar daarvoor zal Peking de fiscale transfers aan gezinnen veel meer moeten verhogen dan tot nu toe aangekondigd.4
De Belfius-beleggingsstrategie
Het hoofd koel houden en niet in paniek aandelen verkopen, blijkt tot nu toe de juiste strategie. Dit betekent dat we vasthouden aan de beleggersprofielen en streven naar een neutraal gewicht aan aandelen. Sinds begin dit jaar hebben we regionaal de positie in Europese aandelen geleidelijk opgetrokken ten nadele van de VS. In april kochten we enkele Japanse aandelen, die zich nu duidelijk hebben aangesloten bij de bredere beursrally. Er zijn gesprekken aan de gang tussen Japan en de VS over de invoertarieven.
De positie in Amerikaanse aandelen is lager dan het gewicht in de wereldwijde beursindex MSCI World. Voor het obligatiegedeelte kiezen we vooral voor Europees schuldpapier. Het internationale vertrouwen in de Amerikaanse instellingen kreeg de afgelopen maanden zeker een knauw, maar dat betekent niet dat we het vertrouwen in de VS opgeven. De Amerikaanse economie blijft zich namelijk onderscheiden door:
- Een cultuur van innovatie en ondernemerschap
- Een dynamische arbeidsmarkt
- Een hoge productiviteit en een hogere winstgroei
- De omvang en de liquiditeit van de Amerikaanse kapitaalmarkten
Op korte termijn zijn de Amerikaanse beleidsacties evenwel zeer onvoorspelbaar. De financiële markten hebben Trump wel duidelijk gemaakt dat elke agressieve stap om tarieven te verhogen economische problemen zal uitlokken. Daarom hopen we dat Trump uiteindelijk deals zal sluiten (ook met China) en in dat geval kan de Amerikaanse economie in 2025 met 1,5%5 groeien.
De afgelopen weken hebben duidelijk gemaakt dat de kans op beurs- en renteschommelingen groot blijft, maar dit in beide richtingen. Euforie en pessimisme wisselen mekaar snel af. Blijven beleggen en nieuwe aandelenaankopen spreiden in de tijd kan een goede strategie zijn voor de belegger op lange termijn.